Twee blogs geleden kondigde ik het al aan: in het kader van de training voor de Nacht van de Vluchteling gaat die N70 route vaker gelopen worden. Die belofte heb ik dan vandaag in mogen lossen. De titel van het blog slaat op de derde keer dat ik deze route heb gelopen.
De eerste keer was vorig jaar, in het gezelschap van Brigitte en goede vrienden, de tweede alleen met Brigitte en deze editie heb ik de Duivelsberg in mijn eentje beklommen.
Onder het principe "zwaan-kleef-aan" heb ik in de Facebook groep "Blootsvoets" een oproepje gedaan of er die dag iemand misschien met me mee wilde lopen. Dat leverde me maar liefst geen medewandelaars op vandaag maar goed, als je vrijdag een oproep plaatst is het te verwachten dat men andere plannen heeft voor t weekend. Maar niet geschoten is altijd mis! En daarbij, oorlog is erger....
De weerberichten waren goed en naar later bleek zaten ze er volgens mij bij het KNMI toch een beetje naast aangezien het van de start tot de finish heerlijk warm was en de zon uitbundig scheen.
En zo vertrok ik om kwart over elf vanaf de start van de N70 route aan de Oude Kleefsebaan en heb, in tegensteling tot wat ik eerder heb bericht, de route toch weer met de klok mee gelopen. De reden ervoor is simpel, het tweede deel van de route en het uitzicht vanaf de Duivelsberg zijn zo mooi dat ik die graag voor het laatst bewaar en aangezien ik met niemand rekening hoefde te houden werd het dus dat. Alleen lopen heeft zo zijn charmes....
De route was vergeleken met twee weken eerder inmiddels aardig opgedroogd wat resulteerde in gortdroge bosgrond gelardeerd met heerlijke kiezelsteentjes en gebroken puin. Dat lag er twee weken geleden ook al maar die rommel voelt bij dit soort droge warme dagen beslist minder aangenaam.
De klimmetjes en afdalingen gingen al wel veel beter dan de vorige keer en ook de voeten hebben het goed uitgehouden, zij het dat er af en toe met de vreselijke puinpaden wel eens een binnensmondse krachtterm uitfloepte. Het was naar mijn beleving niet druk maar kwam toch behoorlijk wat wandelaars tegen. Met twee ervan had ik nog een leuk gesprek over het lopen op blote voeten. Die gesprekken zijn een terugkerend fenomeen en als er oprechte interesse is mag ik graag uitweiden over onze kennelijk toch erg bijzondere levensstijl, hetgeen ik dan ook met alle plezier deed.
Het toetje bestond uit de top van de Duivelsberg vanwaar ik een fraai uitzicht had over het Wylerbergmeer, en in de verte het rivierenlandschap langs de Waal.
Uiteindelijk na vijftien hele fraaie en pittige kilometers kwam ik weer bij de startplek aan, moe maar voldaan, mijn voeten waren me dankbaar.
Niettemin een hele nuttige en goede training voor het uithoudingsvermogen, en niet alleen lichamelijk maar omdat ik vandaag deze pittige route alleen liep ook meteen een mooie mentale uitdaging!
Komende week rust ik goed uit en naar alle waarschijnlijkheid wordt de volgende training de Leeuwenmars, een wandelevenement bij ons in de buurt. Over de daar te lopen afstand zal ik me nog even stil houden maar dat het een mooie route wordt staat vast!
* Ik loop de Nacht van de Vluchteling 2022 volledig blootsvoets. Wil je me sponsoren, klik dan hier *
Alvast hartelijk dankjewel 🙏🏻
Reactie plaatsen
Reacties
"Gelardeerd" Het met een speciale naald doorrijgen van vlees of wild met reepjes vers vet spek.
Euhm.....ok....die snap ik niet haha.
Het is daar super mooi...dat weet ik nog van de eerste keer...we gaan er zeker nog eens terug met z'n alle.
Mooie afstand weer in the pocket! BAM