On the move....

De afgelopen week was een beetje karig qua trainen voor de Nacht van de Vluchteling.
De N70 wandeling was een pittige en had nog een lange nasleep. De spieren waren toch nog niet berekend op de vele klimmetjes en afdalingen die deze route rijk is. Daarnaast protesteerden de voetzolen nog ruim een week.

Maar dat we er teruggaan is niet misschien want het is een uitstekende training!

Ik zocht het dus even niet om te gaan lopen en pas in het paasweekend ben ik weer in de benenwagen gestapt. Eerste paasdag met Brigitte en de honden een lekkere wandeling van een kleine zes kilometer gemaakt en tweede paasdag met vrienden een twaalf-en-een-halve kilometer lange geocache wandeling. 
Daar ik momenteel nog lang niet aan mijn streefafstand ben, ik wil maximaal vijfendertig kilometer trainen, is het toch zaak de wind eronder te houden. Net als anderhalve week terug besloot ik voor vijftien kilometer te gaan.

En dus afgelopen woensdagavond rond half zeven, onder een heerlijk avondzonnetje, trok ik erop uit. De voeten voelden goed, mijn moreel hoog en de drempel laag.

Vijftien kilometer lijkt in verhouding niet erg lang maar inmiddels is de ondergrond door het fraaie weer gortdroog en opgewarmd dus dat is weer een hele andere beleving. De ervaring leert dat warmte zich doorgaans "ophoopt" na verloop van een aantal kilometers dus extra gelet op de looptechniek en afwikkeling.
De route was een bekende; via de buitenweggetjes en de Noord-Zuid de Waalbandijk opgelopen om vervolgens de dijk af te wandelen bij Afferden en via de Oude Weisestraat weer richting huis te lopen. 

Inmiddels ken ik de route (bekijk 'm hier op Wikiloc) als mijn broekzak en dat heeft als groot voordeel dat het steeds vlotter lijkt te gaan. Onder andere dat scheelt veel in de beleving van tijd.

Vijftien kilometer later weer thuis, moe maar voldaan!

Het tempo is op zich niet het belangrijkste maar ik weet inmiddels dat zo rond de vijf-en-een-halve kilometer per uur fijn lopen is. De wandeling van vanavond duurde derhalve amper drie uur, plas- en fotopauzes meegeteld. Met dit tempo mag het mogelijk zijn om de veertig kilometer in een uur of acht te lopen.
Mijn voeten hadden er inmiddels wel een beetje tabak van, ze waren behoorlijk overprikkeld dus meteen weer in de weer met tennisbal. 

Maar we hebben er weer een training bij. De opgaande lijn die ik ervaar na de vervelende peesblessure lijkt zich door te zetten dus ik kijk reikhalzend uit naar de volgende training waarin ik wil opschalen naar tenminste 17 kilometer.

Kleine stappen maar inmiddels weet ik dat dit voor mij momenteel 't beste werkt.

Gestaag werken we naar 18 juni toe.............ZIN IN!!!

* Ik loop de Nacht van de vluchteling 2022 volledig blootsvoets. Wil je me sponsoren, klik dan hier *

Alvast hartelijk dankjewel 🙏🏻