Doorbijten...

Vandaag opgestaan met het idee om te gaan wandelen. Mijn lijf besloot echter anders. Na een heerlijke motorrit daags ervoor voelde ik toch wel dat het een inspannende dag was geweest. Het motorrijden in een stevige frisse oostenwind zorgde voor wat stramme spieren en het feit dat ik een groot deel van de dag schoenen heb moeten dragen zorgde voor vermoeide voeten.
Desalniettemin wilde ik toch wat trainingskilometers voor de Nacht van de Vluchteling maken. Na vorige week zondag is wandelen er een beetje bij ingeschoten en aangezien we deze zondag met vrienden gaan geocachen leek me deze zaterdag een goed alternatief.

En ik loop dan wel 24/7 blootsvoets en elke dag wandel ik heen en weer van kantoor naar de parkeergarage, het volstaat natuurlijk niet bijster goed als wandeltraining.

Voorafgegaan door een stevige sessie met de tennisbal en wat mobiliteitsoefenngen (lees hier wat dat betekent) pakte ik rond elven mijn boeltje bij elkaar en liep de deur uit met als beoogd doel ten minste tien kilometer. 
Meteen werd duidelijk dat het niet helemaal zou gaan dan de week ervoor. De eerste kilometers gingen best aardig maar ik merkte wel dat mijn voetzolen gevoeliger waren dan vorige week. Het werd uiteindelijk een rondje om de kerk zoals ik de ronde langs de Waalbandijk inmiddels genoemd heb. Op zich is dat prima want de voorspelbaarheid zorgt er wel voor dat het voor je gevoel wat sneller gaat. Aangezien dit nu nog trainingskilometers zijn mag het af en toe ook gewoon functioneel zijn. De ondergronden zijn wisselend en daardoor een prima training. 

De motorrit van de dag ervoor liet zich op een gegeven moment wel gelden en na een kilometertje of negen werden mijn bovenbeenspieren wat opstandig. Dat heeft me er niet van weerhouden om uiteindelijk 11,5 km later weer thuis te arriveren. Met een gemiddeld tempo van iets meer dan 5 km/u ben ik eigenlijk best tevreden. Overigens is dat tempo niet mijn belangrijkste streven maar het is wel fijn om te weten hoe lang je straks ongeveer over die tocht gaat doen.
Mijn voeten hielden zich desondanks prima, geen bloederige taferelen, helse pijnen of ander ongerief dus dat geeft het vertrouwen weer een hoognodige boost.

* Ik loop de Nacht van de vluchteling 2022 volledig blootsvoets. Wil je me sponsoren klik dan hier *

Alvast hartelijk dankjewel 🙏🏻