Vandaag bij het opstaan al een onrustig gevoel. Mijn werk zou vandaag vanuit huis worden gedaan maar eigenlijk wilde ik weer wandelen, aangezien de weersverachtingen niet veel goeds brengen voor het weekend.
Aldus besloot ik last minute een middagje vrij te nemen om er eens op uit te trekken voor een ronde als training voor de Nacht van de Vluchteling.
Dat wil zeggen: dat was de bedoeling.
Maar onder het credo "zoals verwacht loopt alles anders" vroeg mijn jongste zoon mij hem te helpen met het repareren van zijn fiets en aangezien hij dat apparaat dagelijks nodig heeft kreeg zo'n vader en zoon momentje even prioriteit.
Uiteindelijk ergens tegen half drie kon ik op pad en volgens de buienradar zou het wel een tijdje droog blijven. Maar ja, dat motto hè....?
Een heerlijke wandeling met mooie wolkenluchten en een zonnetje dat zich af en toe even liet zien leek me ten deel te vallen. Tot ik weer binnen de bebouwde kom van Druten kwam. De toch al koude gure wind deed er een schepje bovenop, het begon zachtjes te hagelen en om even later te ontaarden in een typisch Hollandse winterse bui.
Mijn voeten hielden zich goed maar werden spierwit en door en door koud. Toen ik eenmaal na 13 kilometer weer thuis was moesten ze eerst even uit de ontdooi stand, zo'n fase waarin de bloedsomloop langzaamaan weer op gang komt en gepaard gaat met wat onaangenaam getintel.
Tijdens het typen van dit blogje zijn ze weer enigszins opgewarmd zodat ik geen problemen verwacht straks in bad. Want ja, dat is het eerstvolgende dat ik ga doen nadat ik op het knopje "publiceer" heb geklikt....
* Ik loop de Nacht van de vluchteling 2022 volledig blootsvoets. Wil je me sponsoren klik dan hier *
Alvast hartelijk dankjewel 🙏🏻
Reactie plaatsen
Reacties
Het motto past er perfect bij! Mooie wandeling weer zo te zien...de foto’s zeggen alles! 🙏🏻
Lekker bezig weer!