De eerste training voor de Nacht van de Vluchteling zit er op.
Even na het middaguur vertrok ik van huis met het voornemen een kilometertje of tien te gaan wandelen. Aangezien ik straks veertig kilometer over hoofdzakelijk asfalt ga lopen vond ik het zaak om de route zoveel mogelijk over verhard te laten lopen.
Het weer was bagger: koud en nat en de ondergrond was daarom een ware uitdaging. Benieuwd hoe dat zou gaan.
Het rondje voerde via Puiflijk, en westelijk Druten naar de Waalbandijk om vervolgens via de dorpskern van Druten en het Drutens bosje weer huiswaarts te keren.
Mijn voeten begonnen na een kilometertje of twee, drie te protesteren. Door de vochtige en koude verharde ondergronden werd alle warmte als het ware uit mijn voetzolen weggezogen. Straf doorlopen was dan ook het devies. Door de beweging zou de bloeddoorstroming vanzelf wel weer op gang komen. Dat was althans de theorie.
De praktijk bleek wat weerbarstiger. Pas na vijf kilomeer keerde de warmte enigszins terug in mijn voeten en kwam ik in een heerlijk wandelritme.
De praktijk bleek wat weerbarstiger. Pas na vijf kilomeer keerde de warmte enigszins terug in mijn voeten en kwam ik in een heerlijk wandelritme.
Bij het Drutens bosje sprak een ouder echtpaar me aan over, hoe kan het ook anders, mijn blote voeten. Het zorgt toch keer op keer weer voor leuke gesprekken en interactie.
Uiteindelijk na twaalf kilometer had ik nog een rendez-vous met mijn echtgenote en onze honden en samen hebben we die laatste kilometers afgelegd waardoor het totaal voor die middag op een kleine vijftien kilometer kwam.
* Ik loop de Nacht van de vluchteling 2022 volledig blootsvoets. Wil je me sponsoren klik dan hier *
Alvast hartelijk dankjewel 🙏🏻
Reactie plaatsen
Reacties